Długość 2,5 km (dłuższy wariant 3,5 km). Początek we wsi Łomnica. Część kładki, przystosowana jest do zwiedzania przez osoby niepełnosprawne. Ścieżka prowadzi przez różne typy lasów (grąd wysoki i niski, ols kępowo-dolinkowy, bór bagienny) do będącego w ostatniej fazie zarastania dystroficznego jeziora Moszne. Szczególnym elementem ścieżki jest torfowisko przejściowe wytworzone na ple zwanym tutaj spleją. Występują tu rzadkie i interesujące rośliny borealne np. wierzba lapońska i borówkolistna, brzoza niska, rosiczka okrągłolistna oraz modrzewnica zwyczajna i bagno zwyczajne. Fragment ścieżki od przystanku nr 1 do przystanku nr 7 jest przystosowany w taki sposób by mogły z niego korzystać osoby niepełnosprawne ruchowo.
Kategoria: Park
Ścieżka “Spławy”
Długość około 7,5 km. Początek znajduje się za Ośrodkiem Dydaktyczno – Muzealnym PPN w Załuczu Starym. Prezentuje cenne zespoły leśne: subborealną brzezinę bagienną oraz ols kępowo-dolinkowy, a także torfowisko przejściowe i różne typy łąk. Jej szczególną atrakcją są rośliny mięsożerne i kwitnące storczyki. Ścieżka kończy się pomostem nad jeziorem Łukie. Tu można zapoznać się ze strefowością roślinności jak ma miejsce w jeziorze eutroficznym. Odcinek kładki prowadzący do jeziora oraz pomost widokowy są przystosowane do zwiedzania przez osoby niepełnosprawne ruchowo.
Ścieżka “Perehod”
Długość około 5 km. Początek ścieżki we wsi Pieszowola, za parkiem podworskim. Ścieżka prowadzi przez kompleks stawów. Ma charakter ornitologiczny. Najciekawsza jest w okresie przelotów ptaków, których obserwację ułatwiają 2 wieże i schron obserwacyjny.
Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny
Ośrodek Dydaktyczno – Muzealny Poleskiego Parku Narodowego w Starym Załuczu jest ważnym obiektem edukacyjnym Parku. Składa się z muzeum, wiaty muzealnej, ścieżki „Żółwik” z oczkiem wodnym, Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt z wolierą dla ptaków oraz zadaszenia turystycznego i miejsca na ognisko. W części muzealnej zgromadzone są zbiory na które składają się eksponaty: archeologiczne, etnograficzne, historyczne (militaria, numizmaty, dokumenty) i przyrodnicze, a także prezentujące dziedzictwo kulturowe Polesia Zachodniego.
W wiacie muzealnej znajdują się duże eksponaty etnograficzne, które nie zmieściły się w muzeum. Na szczególną uwagę zasługują tu: sąsiek – pojemnik na zboże wydłubany z jednego pnia 250 letniej sosny oraz wozy chłopskie i bryczki produkowane niegdyś w Starym Załuczu. Natomiast ścieżka “Żółwik” prezentuje wiadomości dotyczące żółwia błotnego oraz budowy lasu i jego mieszkańców. Na trasie ścieżki znajduje się oczko wodne, z fragmentem spleji z charakterystyczną roślinnością torfowiskową. W oczku można także czasem wypatrzeć dorosłego żółwia błotnego. Przy ścieżce zlokalizowane są woliery dla ptaków, które służą do czasowego przetrzymywania i rehabilitacji chorych i rannych zwierząt.
Ośrodek Ochrony Żółwia Błotnego
Żółw błotny jest gadem wpisanym do Polskiej i Europejskiej Czerwonej Księgi Zwierząt jako gatunek narażony na wyginięcie, prowadzenie aktywnej ochrony tego gatunku jest więc koniecznością. Działania takie od wielu lat realizowane są w Poleskim Parku Narodowym. Polegają one między innymi na obserwacji żółwic na lęgowiskach, lokalizacji i zabezpieczaniu składanych przez samice złóż jaj przed drapieżnikami.
W przypadku, gdy okres lata jest chłodny i żółwie nie zdążą wykluć się przed zimą, jaja z zagrożonych złóż przenosi się do Ośrodka Ochrony Żółwia Błotnego PPN. Tutaj jaja doinkubowuje się i po wykluciu żółwików opiekuje się nimi przez okres zimy. Maluchy w tym czasie są dokarmiane oraz mierzone i ważone by można było kontrolować ich prawidłowy rozwój. Prowadzone są równocześnie działania w zakresie ochrony biotopu żółwia błotnego polegające na utrzymywaniu odpowiednio wysokiego poziomu wody, odkrzaczaniu i wykaszaniu, czy odtwarzaniu niewielkich, płytkich zbiorników wodnych-sadzawek w miejscach bytowania żółwi.
Czynną ochronę żółwia błotnego Park prowadzi od 1998 roku. Jej efektem jest zlokalizowanie do tej pory około 1,5 tys. złóż jaj, z których po hodowli w ośrodku do naturalnego środowiska wypuszczono około 10 tys. małych żółwików. W ten sposób zasila się macierzystą populację i zwiększa szanse na przeżycie maluchów w pełnym niebezpieczeństw środowisku. Prowadzone są także obserwacje i badania naukowe pozwalające pogłębić wiedzę o biologii tego gada. Wiedza ta stanowi podstawę do prowadzenia wszelkich działań ochronnych. W ten sposób przyrodnicy starają się zapobiec zniknięciu na zawsze żółwia błotnego z mapy naszego kraju.
Ośrodek Ochrony Żółwia Błotnego
W Ośrodku Ochrony Żółwia Błotnego stworzono właściwe warunki doinkubowania żółwi (jest on wyposażony w cieplarki-inkubatory niezbędne w procesie inkubacji). W inkubatorach, jaja żółwi pobrane z gniazd zagrożonych przechodzą końcowy okres inkubacji.
Młode żółwie, które wyklują się w inkubatorach są hodowane w OOŻB przez okres zimy. Osobniki pochodzące z tego samego złoża umieszczane są w osobnych terrariach napełnionych wodą. Wszystkie żółwie są indywidualnie oznakowane. Żółwie w ośrodku karmione są głownie larwami ochotki, wodzienia i świerszcza domowego.
Wieże widokowe
Obszar Poleskiego Parku Narodowego to rozległe równiny torfowe. Teren jest płaski z niewielkimi tylko wyniesieniami. Aby zapewnić zwiedzającym Park możliwość obejrzenia zwykle niedostępnych terenów bagiennych zbudowano 7 wież widokowych. Usytuowano je, na lokalnych naturalnych wzniesieniach. Podziwiać można z nich rozległą panoramę otwartego torfowiska nawęglanowego Bagno Bubnów, widok na podobne torfowisko Bagno Staw oraz krajobraz torfowiska wysokiego typu kontynentalnego Durne Bagno porośniętego w centralnej części przez bór bagienny. Dwie wieże ustawione zostały na groblach stawów na trasie ścieżki przyrodniczej “Perehod”. Umożliwiają one poza obejrzeniem panoramy stawów, dogodniejszą obserwację przebywającego tam – szczególnie licznie wiosną i jesienią – ptactwa wodno-błotnego. Jedną wieżę ustawiono także na grobli na ścieżce przyrodniczo – historycznej “Obóz Powstańczy” na Lipniaku. Jest to doskonałe miejsce do obserwacji ptaków, jak również dużych ssaków łosi, saren, dzików.